خانه ام ابریست

یکسره روی زمین ابری ست با آن

از فراز گردنه خرد و خراب و مست

باد میپیچید

یکسره دنیا خراب از اوست

و حواس من!

آی نی زن که تو

را آوای نی برده ست دور از ره

کجایی؟

خانه ام ابریست اما

ابر بارانش گرفته ست

در خیال روز های روشنم کز دست رفتندم، 

من به روی آفتابم می برم در سا حت دریا نظاره.

و همه دنیا خراب و خرد از باد است 

و به ره، نی زن که دائم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود

راه

خود را دارد اندر پیش.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: